گفتم: کبوتر بوسه!
"گفتی پر"
گفتم:گنجشک ان همه اسودگی
"گفتی پر"
گفتم:پروانه ی بوسه های بی پایان
"گفتی پر"
گفتم التماس علاقه/بی تابی ترانه/بیداری بی حساب!
نگاهم کردی!
نه انگشتت از زمین زندگی ام بلند شد,
نه وازه ی "پر" از بام لبان تو پر کشید!
سکوت کردی که چشمه ی شبنم,
از شنزار انتظار من بجوشد!
عاشقم کردی!هم بازی نا ماندگار این همه گریه!
و اخرین نگاه تو!-
هنوز در درگاه گریه های من ایستاده است!
حالا- بدون تو!-
می گویم: زنبور گزنده ی این انتظار
کلاغ سق سیاه این همه غصه!
و کسی در جواب غصه های من پر نمی گوید!
تکرار ان بازی
بدون دست و صدای تو مکن نیست
پس به پیوست تمام ترانه های قدیمی,
باز م می نویسم: برگرد